Organizacja Narodów Zjednoczonych ogłosiła rok 2022 Międzynarodowym Rokiem Szkła.Cooper Hewitt świętuje tę okazję całoroczną serią postów poświęconych szkłu i konserwacji muzeów.
Ten post skupia się na dwóch różnych technologiach wykorzystywanych do formowania i ozdabiania szklanych zastaw stołowych: szkła ciętego i prasowanego.Kielich wykonano z prasowanego szkła, a miskę wycięto tak, aby uzyskać połyskującą powierzchnię.Chociaż oba przedmioty są przezroczyste i bogato zdobione, ich produkcja i koszt znacznie się różniły.Na początku XIX wieku, kiedy stworzono miskę ze stopą, koszt i kunszt wymagane do wyprodukowania tak ozdobnego elementu oznaczały, że nie był on powszechnie dostępny.Wykwalifikowani szklarze stworzyli geometryczną powierzchnię poprzez cięcie szkła — czasochłonny proces.Najpierw szklarz wydmuchał półfabrykat — nieozdobioną szklaną formę.Kawałek został następnie przekazany rzemieślnikowi, który zaprojektował wzór, który miał zostać wycięty w szkle.Projekt został nakreślony, zanim kawałek został przekazany szorstkowi, który tnie szkło metalowymi lub kamiennymi obrotowymi kołami pokrytymi pastami ściernymi, aby uzyskać pożądany wzór.Na koniec polerka wykończyła kawałek, zapewniając jego wspaniały połysk.
W przeciwieństwie do tego, kielich nie został wycięty, ale wciśnięty w formę, aby stworzyć wzór łupu i frędzli, który stał się popularnie znany jako Lincoln Drape (projekt, stworzony po śmierci prezydenta Abrahama Lincolna, rzekomo przywoływał draperię, która zdobiła jego trumnę i karawan).Technika prasowania została opatentowana w Stanach Zjednoczonych w 1826 roku i naprawdę zrewolucjonizowała produkcję szkła.Szkło prasowane jest wytwarzane przez wlanie stopionego szkła do formy, a następnie użycie maszyny do wciśnięcia lub wciśnięcia materiału do formy.Kawałki wykonane w ten sposób można łatwo rozpoznać po gładkiej wewnętrznej powierzchni ich naczyń (ponieważ forma dotyka tylko zewnętrznej powierzchni szkła) i śladach zimna, które są drobnymi zmarszczkami powstającymi, gdy gorące szkło jest wciskane w zimną metalową formę.Aby spróbować zamaskować ślady zimna na wczesnych wytłoczkach, do dekoracji tła często używano koronkowych wzorów.Wraz ze wzrostem popularności tej techniki tłoczenia producenci szkła opracowali nowe formuły szkła, aby lepiej dostosować się do wymagań procesu.
Wydajność, z jaką wytwarzano prasowane szkło, wpłynęła zarówno na rynek wyrobów szklanych, jak i na rodzaje spożywanej przez ludzi żywności oraz sposób jej prezentacji.Na przykład solniczki (małe naczynia do serwowania soli na stole w jadalni) stawały się coraz bardziej popularne, podobnie jak wazony na seler.Seler był wysoko ceniony na stole zamożnej wiktoriańskiej rodziny.Ozdobne wyroby szklane pozostały symbolem statusu, ale szkło prasowane zapewniało bardziej przystępny cenowo i dostępny sposób na stworzenie stylowego domu dla szerszego grona konsumentów.Przemysł szklarski w Stanach Zjednoczonych rozkwitł pod koniec XIX wieku, odzwierciedlając innowacje produkcyjne, które znacznie przyczyniły się do szerszej dostępności, a także historii dekoracyjnego szkła użytkowego.Podobnie jak w przypadku innych specjalistycznych technik produkcji, szkło prasowane jest bardzo pożądane przez kolekcjonerów szkła zabytkowego.
Czas postu: 20 września 2022 r